مصاديق غيب:

1)خداوند 2)وحي 3) قيامت 4) فرشتگان 5) حضرت مهدي (عج) 6) معجره...  

كه در قرآن گاهي غيب به معناي معجزه به كار رفته لذا معجزه به اختيار پيامبر نيست و به انتخاب خداست و معجزه به انتخاب مردم هم نيست چرا كه اگر به انتخاب مردم بود پيامبر آلت دست مردم قرار مي گرفت و معجزه فقط نشانه اي براي اثبات پيامبري است .

همه موارد گفته شده مربوط به عالم ماوراء طبيعت است لذا متقين بايد فقط توجه به ماديات نداشته باشند بلكه به عالم ماوراء طبيعت هم ايمان داشته باشند .

7) اسرار دورني ديگران و اخبار از آيندگان :

چه كساني علم غيب دارند؟ آيات قرآني در اين باره 2 دسته اند :

1) آياتي كه فقط غيب را متعلق به خدا مي دانند (نفي علم غيب براي ديگران) از جمله

آيه 65 سوره نمل :  (( قل لا يعلم من في السموات و الارض الغيب الا الله ))

بگو كساني كه در آسمانها و زمين هستند غيب نمي دانند مگر خداوند

آيه 88 سوره اعراف :  (( ولو كنت اعلم الغيب لا ستكثرت في الخير  ))

اگر من غيب مي دانستم خيرفراواني براي خود فراهم مي كردم

(( قل لا اقول لكم عندي خزائن الله و لا اعلم الغيب و لا اقول لكم اني ملك ))

بگو من نمي گويم خزائن خداوند نزد من است و من غيب نمي دانم و نمي گويم فرشته ام

2)آياتي كه غيب را براي پيامبران و برگزيدگان اثبات مي كنند.

آيه 26و 27 سوره جن: ((عالم الغيب فلا يظهر علي غيبه احداً الا من ارتضي من رسول ))

خداداننده ي غيب است و غيبش را بر هيچ كس آشكار نمي سازد مگر آنكس كه از رسولان برگزيده است .

آيه 179 سوره آل عمران (( و ما كان الله ليطلعكم علي الغيب و لكن الله يجتبي من رسله من يشاء))

و خدا همه شما را از سر غيب آگاه نسازد و لكن براي اين مقام از پيامبران خود هركه را بخواهد برگزيند .

آيه 49 سوره آل عمران : و (( أنبئكم بما تاكلون و ما تدخرون في بيوتكم  )) به شما از غيب خبر دهم كه در خانه هاتان چه مي خوريد و چه ذخيره مي كنيد .

منظور حضرت عيسي که اطلاع از غيبِ می دادند .

ايمان به غيب اين است كه در وجود خداوند شك نكنيم . ما عقل خود را نمي بينيم ولي چون اثر عقل را مي بينيم در وجود عقل خود شك نمي كنيم لذا اگر خداوند را نمي بينيم اثرات وجود خدا را مي بينيم پس در وجود خداوند شك نكنيم.

يكي از مسائلي كه ايمان به خدا را اثبات مي كند عالم اندازه هاست . اندازه اي كه خداوند براي هر چيزي مقدر كرده بسيارجالب است به عنوان مثال اگر مردمك چشم بزرگتر از حدش بود كور مي شديم اگر پاها زيادتر از حد معمول بود كارهايي را كه هم اكنون انجام مي دهيم نمي توانستيم انجام دهيم . اگر پشه ها اندازه ي فيل بودند چه اثري مي گذاشتند. عالم اندازه ها خيلي معارف دارد علاوه برآن وجود خود ما براي ما وجود خدا را اثبات مي كند.

آيا پيامبر و ائمه علم غيب دارند؟

برخي از آيات وجود علم غيب را براي پيامبر و ائمه نفي مي كرد و برخي اثبات مي كرد ولي بايد توجه داشت در قرآن تناقض وجود ندارد و برخي ايات ،آيات ديگر را تفسير مي كنند آيات و روايات در مواردي تخصيص دارند يعني درآيات و روايات استثناهايي وجود دارد در آيه اي خداوند ابتدا حكم كلي را بيان مي فرمايد بعد استثناهايي را وارد مي نمايد براي نمونه خداوند در آيه 275 سوره بقره مي فرمايد : (( احل الله البيع و حرم الربا ))

خداوند معامله را حلال كرده و ربا را حرام كرده ولي همين ربا در جاهايي حلال مي شود مانند : رباي زن و شوهر – رباي پدر و فرزند پس آيه اي كنار آيه ي ديگر قرار مي گيرد و تخصيص مي خورد .

در مورد علم غيب پيامبر و ائمه هم مفسرين چند بحث دارند :

1) علم غيب ذاتاً مخصوص خداست و پيامبران و ائمه هر چه دارند از ناحيه اوست : علم غيب براي خداوند به صورت ذاتي است اما براي انبيا عرضي است يعني خداوند مستقيماً علم غيب دارد ولي انبياء علمشان افاضه اي است و اينكه برخي از آيات علم غيب را منحصر به خدا مي دانند منظور آيات اين است كه علم ذاتي فقط مخصوص خداست ولي علم عرضي را انبيا ء و ائمه هم مي دانند .

2) اسرار غيب فقط مخصوص خداست و انبياء و ائمه قسمتي از آن را مي دانند .

اسرار غيب به 2 شكل است :

1) لوح محفوظ : علمي كه در لوح محفوظ قرار داد علم و اسرار الهي است كه لايتغير است .

2) لوح محو اثبات : علمي كه در لوح محو و اثبات وجود دارد علم به مقتضیات است و لوح محو اثبات چيزي است كه يمحو الله ما يشاء و يثبت است يعني لوحي است كه هرچه خداوند بخواهد محو مي كند و هر چه را بخواهد اثبات مي كند.

امام صادق (ع) در زمينه علم غيب ائمه مي فرمايد :

(( ان الله علما لم يعلمه الا هو ))

براي خداوند علمي است كه كسي جز او نمي داند.

((و علما اعلمه ملائكته و رسله)) (وعلمي است كه ملائكه وپيامبرانش را از آن آگاه كرده )

در ادامه ميفرمايد(( فما اعلمه ملائكته و انبیاءه و رسله فنحن نعلمه ))

علمي را كه خداوند ملائكه و انبياء رااز آن آگاه كرده ما ائمه هم از آن آگاهيم .   بحارالانوار ج 26 ص 160

امام باقر (ع) نيز مي فرمايند : علم خداوند 2 نوع است :

1)منتشر: كه در اختيار فرشتگان و رسولان و ائمه است

2)علم مكنون: (پنهان) كه مخصوص خداست . ((وعنده ام الكتاب ))  ام الكتاب كه همان لوح محفوظ است نزد خداست

امام سجاد (ع) نيز مي فرمايند : (( لولا آيه في كتاب الله لحد ثتكم بما كان و ما يكون الي يوم القيامه ))

اگر يك آيه در قرآن نبود شما را به آنچه اتفاق می افتاد و تا روز قيامت اتفاق مي افتد آگاه مي كردم.

سوال شد آن آيه كدام است امام در جواب فرمودند : (( يمحوالله ما يشاء و يثبت و عنده ام الكتاب )) (خداوند هر چه را بخواهد محو مي كند و هر چه را بخواهد اثبات مي كند و لوح محفوظ نزد خداست )

شيعه به اين مساله (آيه اي علم غيب را منحصر به خدا و آيه اي علم غيب را مخصوص پيامبر و ائمه و فرشتگان هم مي داند )بدا مي گويند .بدا يك نوع نسخ است امااینجا منظور نسخ در عالم تكوين است لذا اگر ما به رواياتي از ائمه بر مي خوريم كه حكم قطعي نداشت و واگذار به مشيت الهي شده بود احتمال بدا دارد پس ظاهر اينكه آيات علم غيب با هم تفاوت دارند در اين است كه : خداوند بالفعل اسرار غيب را مي داند اما انبياء هنگامي كه اراده كنند خداوند به آنها تعليم مي دهد كه اين اراده نيز به اذن و رضاي خداست .

سوال: آيا شبي كه امام علي(ع) در بستر پيامبر براي حفظ جان ايشان خوابيد (شب ليله المبيت )مي دانست كه كشته نخواهد شد؟ اگر بگوئيم مي دانست ممكن است عده اي اهل تسنن بگويند اگر مي دانست كه فضيلتي نداشته و اگر بگوئيم نمي دانست مي گويند مگر از نظر شيعه علي (ع) از همه چيز اطلاع نداشته اما جواب : امام علي (ع) نمي دانست كه كشته نمي شود چرا كه اگر مي دانست آيه نازل نمي شد ((و من الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله )) بعضي مردانند (منظور امام علي (ع) است كه از جان خود در راه رضاي خدا در گذرند.

پس اين طور نيست كه مدعي باشيم كل علم غيب را مي دانند بلكه اگر خداوند به آنها اجازه دهد وآنها اراده كنند علم غيب را مي دانند در اين زمينه هم خداوند اجازه نداده كه علم غيب را امام علي (ع)در اینجا بدانند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: